Op vijfjarige leeftijd voelde ik me onzeker. Motorisch en qua reactievermogen liep ik achter en werd ik veel gepest. Op een gegeven moment kregen mijn ouders het advies om mij op een vechtsport te zetten. Zo begon mijn reis.
Mijn eerste vechtsportdocent zei eens: “Frank is een leuke jongen, maar een hoogvlieger zal het niet worden.” Die opmerking gaf me een enorme drijfveer. Ik besloot er volle bak voor te gaan. Door keihard te trainen behaalde ik zwarte banden in meerdere vechtsporten en mocht ik zelfs de wereldtop bereiken. Daarbij ontdekte ik dat mijn enige echte talent doorzettingsvermogen was. En dat als je iets écht wilt, het mogelijk is om het te bereiken.